حقوقي و مهاجرت

استيفاء از مال غير در ماده 337 قانون مدني مقرر شده است:

«هر گاه كسي بر حسب اذن صريح يا ضمني از مال غير استيفاء منفعت كند، صاحب مال مستحق اجرت‌المثل خواهد بود، مگر اينكه معلوم شود كه اذن در انتفاع مجاني بوده است».

به منظور استيفاءاز مال غير شرايطي بايد وجود داشته باشد كه اين شرايط عبارتند از:

الف) صاحب مال اذن در انتفاع داده باشد. البته اين اذن بايد به صورت مشروع و قانوني باشد و طرف مقابل با توسل به قهر و غلبه از مال ديگري استيفاء ننمايد. اين اذن ممكن است به صورت صريح به فرد داده شده باشد و يا به صورت ضمني داده شده باشد.

ب) استفاده كننده از مال غير بايد اجرت استفاده از مال را بدهد. چرا كه در ديد عرف كم‌تر اتفاق مي‌افتد كه كسي از مال ديگري استفاده نمايد بدون آنكه اجرتي براي آن بپردازد.

پ) مجاني نبودن استيفا از مال غير نيز يكي ديگر از عناصري است بايد مورد توجه قرار بگيرد. به عبارت ديگر در استيفاء از مال غير اصل بر با اجرت بودن آن است مگر اينكه صاحب‌مال صراحتاً ذكر نمايد كه اذن در انتفاع به صورت مجاني صورت گرفته است. البته اين امري است استثنايي و از نحوه‌ي نگارش ماده 337 قانون مدني پيداست كه بايد مورد اثبات قرار بگيرد. چراكه با آوردن اين جمله كه «...مگر آنكه معلوم شود اذن در انتفاع مجاني بوده» قانون‌گذار اين امر را در زمره‌ي استثنائات ذكر نموده است.

منبع : دادآور نسيم مهر